De eerste dag staat in het teken van reizen. De koffers en fietsen zijn de dag ervoor al ingeladen. We vertrekken dan ook al vroeg in de morgen. Rond zes uur reizen de eerste Doortrappers af richting Bormio.
Onderweg proberen we ergens af te spreken voor een bakkie koffie. Dit blijkt lastiger dan je denkt. Verkeer en weer zitten niet overal mee. Dus elkaar kruisen lukt pas als we in het zuiden van Duitsland zijn. Onze eerste bijna gezamenlijke maaltijd bestaat uit, hoe kan het ook anders, pasta en soep. Bas en Wim zijn al een beetje verder op de route en genieten van Oostenrijkse delicatessen.
In Oostenrijk passeren we eerst de bekende Fernpass. Drie kwartier draaien en keren door een prachtige omgeving. We vervolgens onze weg over de A12 richting Zwitserland en slaan dan al snel af richting Italië. Bij het dorp Nauders steken we de grens over. In kilometers lijkt het alsof je er bijna bent. Niets is minder waar. Het is nog ongeveer twee uur rijden.
De laatste passen brengen ons al prachtige vergezichten. Hoewel we al in Italië zijn leidt de route ons nog even door Zwitserland. Een ding is zeker: we zijn er bijna!
Nog eenmaal doen we een kopje koffie. Ditmaal bij restaurant Haidepark en realiseren we ons dat we hém kunnen zien. Ver voor ons ligt de mythische Stelvio al op ons te wachten.
We maken snel nog een groepsfoto en reizen verder. Nog heel even wat passen trotseren en dan zouden we via de Umbrail-pass op de Stelvio terecht komen.
Eenmaal boven op de Stelvio wordt pas duidelijk wat voor majestueus monster het is. De schoonheid, de hoogte, de afstanden, de eeuwige sneeuw. Diep respect daalt op de Doortrappers in. Dat het een uitdaging zou zijn was wel duidelijk, maar dit overtreft alle verwachtingen. Na dit moment is de berg het gesprek van de dag. Het gaat alleen nog maar over strategie, wat zijn de weersverwachtingen, wat moet je meenemen en wat laat je thuis. De komende twee dagen is het Stelvio, Stelvio en Stelvio.
Aangekomen in Bormio haasten we ons naar het hotel Baita Fanti Ski e Bike. Rustig pakken we de koffers en fietsen uit. Het hotel heeft een speciale stalling voor ski’s en fietsen. Reuzenhandig!
Later die avond eten we nog even wat bij een restaurantje en flaneren we door het centrum van Bormio. Niet te laat naar bed en zeker niet teveel biertjes. Het is mooi geweest. We zijn veilig aangekomen. Op naar de volgende dagen. Slaap lekker Doortrappertjes.
Ik heb net Arno gesproken .
Die vond het ook een prachtige ervaring.
Ik zelf heb hem 2 keer met de auto gedaan vond dat al een fantastische ervaring .
Laat staan op een fiets .
Grote klasse mannen .